Regelmatig zijn mijn twee bruinharige, maffe en lieve schatjes te zien op Instagram.
Als ik foto’s wil maken van huis, tuin, buitenleven of landelijke lifestyle, lopen ze vaak nét voor de camera en in beeld. Meestal lok ik ze dan aan de kant, maar als dat soms niet lukt, levert dat vaak ook wel een leuke foto op. Vooral Jimmy van 1 jaar, volgt me als een schaduw en zijn snuit is dan ook nieuwsgierig naar wat er achter die glazen lens van de camera zit.
Vandaag hoeven ze niet aan de kant en komen ze vol in beeld, zowel in foto’s als in verhaal, want in dit blog mogen ze zichzelf aan jullie voorstellen. Leer Charlie en Jimmy kennen en ontdek de hond achter de snuit.
Charlie's paspoort
Geboortedatum:
20 september 2011
Ras:
Labradoodle
Lievelingseten:
Kaas, vleesjes, zuurdesembrood
Dol op:
Slapen en autorijden
Strafblad voor:
Het kapot kauwen van een bril, afstandsbediening en headset.
Het nemen van een en mega hap uit een verjaardag appeltaart.
Het pikken van boterhammen.
Mijn vaardigheden:
Poten netjes optillen als ze schoongeveegd moeten worden. Eerst de voorste poten en daarna draai ik me netjes om zodat ook mijn achterpoten geveegd kunnen worden.
Netjes aanbellen als ik van buiten naar binnen wil. Er hangt een koeienbel bij de achterdeur en die tik ik aan als ik het buiten wel gezien heb.
Netjes lopen aan de lijn, zo doe ik dat tegenwoordig. (behalve als ik een andere hond zie)
Charlie's story
Hoi, ik ben Charlie,
Ik ben een oude sok van bijna 14 jaar.
In mijn jonge jaren heb ik heel wat uitgevreten en daarom heb ik een strafblad. Maar dat hoort erbij hé, die grenzen opzoeken. Ik was een vreselijke puber en had nogal veel aandacht nodig. Als mama het druk had met de 3 mensenkinderen, vond ik dat niet leuk en zocht ik manieren om mijn aanwezigheid kenbaar te maken. Wasmand plunderen, er met de barbies vandoor gaan en altijd eten wegsnaaien. Het beste wat ik ooit eens deed was mijn mensenpapa naar de bijkeuken lokken en toen zelf razendsnel naar de keuken sprinten waar op tafel, die heerlijke boterham op me wachtte.
Loslopen mocht ik nooit want ik luisterde voor geen meter en zodra ik ook maar een lichte zwaai van de lijn zag, stoof ik weg.
Maar nu ben ik dus een oude sok van bijna 14. In mensenjaren is dat al in de 90! Ik ben dus, zoals ze dat zeggen, hoogbejaard. Hoogbejaard en flink gekalmeerd. Geen streken meer voor mij, niks kapot maken, geen wasmand meer plunderen. Maar wel blijf ik eten stelen als het voor mijn neus staat en er wordt niet op gelet.
En.. tegenwoordig mag ik loslopen! Heerlijk die vrijheid! Snuffelen waar ik wil, de dingen eens goed bekijken, mijn eigen tempo bepalen. En als ik te veel achterop kom te liggen, trek ik een sprintje, want dat kan ik nog wel. En als ik dan die lichte zwaai van de lijn zie, stuif ik niet meer weg, maar loop ik er netjes naar toe. Want als ik dan ga zitten en me laat aanlijnen, krijg ik wat lekkers. Zo werkt dat, stom dat ik dat vroeger niet zo door had. Maar verstand komt met de jaren hé.
Wat ook met de jaren komt, is artrose, en die pijn in mijn gewrichten is in de avond niet zo fijn. Dan kreun ik een beetje en dan krijg ik een extra knuffel en soms ook wat extra lekkers, want mama vindt dat ik op mijn hoge leeftijd best een beetje meer verwend mag worden.
Ik ben erg geduldig als het om wachten op een snackje gaat. Ongeduldig ben ik als ik heb aangebeld bij de achterdeur, en ze komen niet razendsnel opendoen.
Als ik aan de lijn ben en een andere hond tegenkom, trek ik mijn baasje bijna omver. (Het is me een keer gelukt. Baas lag languit op de kinderkopjes van Thorn… iets met een lens kwijt zeker) Als ik dus een andere hond zie, ga ik blaffen en grommen . Ik weet eigenlijk niet waarom. Misschien wil ik baasje beschermen, of laten zien dat ik the boss ben. Of ben ik onzeker en kan ik het door mijn staar allemaal niet zo goed volgen? Ik moet nog veel over mezelf leren.
Vorig jaar kwam er ineens een klein, mega actief hondje bij ons wonen. In het begin dacht ik, moet dat nou op mijn oude dag? Daar gaan mijn slaapjes, mijn rust en het alleenrecht op het aflikken van een bord. Ik werd voortdurend achternagezeten, en in mijn oren en benen gehapt en zo. Maar na een paar weken bleek hij toch wel lief en merkte ik dat mijn conditie door dat kleine wurm erg vooruit gegaan was. Toen heb ik me maar opgeworpen als oude wijze mentor. Een rot in vak om het zo maar te zeggen.
Inmiddels vind ik mijn broertje Jimmy meestal wel leuk en we spelen ook samen en helpen elkaar een beetje met boevenstreken. Jimmy mag nu dicht bij me liggen en soms ook poot op poot of snuit tegen snuit. Ik kan mijn kleine en mega actieve broertje nu niet meer missen.
Nu ben ik wel moe van al dat geklets en zoek ik mijn heerlijke stoel of bank weer op voor een slaapje tot aan het eten.
Jimmy's paspoort
Geboortedatum:
23 februari 2024
Ras:
Labradoodle
Lievelingseten:
Mijn brokken en verder alles wat los en vast zit. En mest vind ik ook een delicatesse.
Dol op:
Eten, balletje gooien, mama achternalopen, Charlie
Strafblad voor:
Het van het aanrecht trekken van een pan kippensoep en de soep samen met Charlie oppeuzelen. Het van het aanrecht trekken van een tray met 30 eieren. Heerlijk hoe al die eieren uiteenspatten op de vloer, waarna Charlie en ik konden aanvallen.
Het voortdurend op de grond gooien van de kussens op de bank
Het achternajagen van een lekkere ree.
Mijn vaardigheden:
Net als Charlie heb ik geleerd aan te bellen aan de achterdeur, maar ik heb nog niet zo goed door dat ik dat moet doen als ik naar binnen wil. Meestal laat ik Charlie aanbellen als we naar binnen willen. Geldt dat ook als vaardigheid?
Ik heb een hele goede neus waarmee ik over de grond stofzuig om een haas of konijn te kunnen opsporen.
Jimmy's story
Hoi, ik ben Jimmy,
Ik ben een jonkie van 1 jaar. Als ik binnenkort anderhalf word, ben ik officieel geen puppy meer en dan heb ik geen excuus meer voor mijn streken en dat is wel jammer. Maar het laat me er niet van weerhouden om gewoon lekker kattenkwaad te blijven uithalen hoor.
Toen ik vorig jaar voor het eerst naar mijn nieuwe thuis mocht, schrok ik wel van grote broer Charlie die ineens zo dreigend op mij afkwam. Later ontdekte ik dat er onder die serieuze blik, toch wel een lieve en ondeugende oude sok schuilgaat. Het type ruwe bolster, blanke pit, zal ik maar zeggen.
Ik ben dol op eten, mijn brokjes vind ik heerlijk en ik eet dan ook altijd alles op. En als Charlie nog iets laat liggen, eet ik die portie ook nog op. Zoals je kunt zien ben ik slank genoeg, maar ik weeg, vergeleken bij mijn puppy broertjes en zusjes, een beetje meer. Maar mijn mama maakt zich er niet zo druk over en zegt dat mijn ballen alleen al 1 kilo moeten wegen. Mijn stoere mooie ballen, ik hoop dat ik ze mag houden. Ze zeggen dat dit van mijn gedrag afhangt maar dat snap ik niet. Wat hebben mijn ballen nou te maken met de kattenkwaad die ik uithaal?
Mijn nieuwe thuis vind ik geweldig. Er is veel speelgoed en ik heb een grote tuin waarin ik kan rennen en ravotten met Charlie. Vooral met mijn mensenmama ben ik heel erg blij. Haar volg ik overal, dus ook naar het toilet.
Op de landweggetjes mocht ik altijd loslopen, dus zonder lijn, en dan kon ik heerlijk mijn beentjes strekken. Mama riep dan ‘hier’ en dan rende ik naar haar toe voor iets lekkers of een knuffel. Dat waren nog eens tijden! Maar op een dag veranderde alles en ik snap nog steeds niet waardoor. In het najaar strekte ik op een weiland mijn gespierde beentjes, toen mijn scherpe ogen een ree spotten. Ik stoof erop af, vastbesloten om mijn ontbijt bij elkaar te krijgen. Op de achtergrond hoorde ik vaag mijn papa en mama roepen en schreeuwen, maar ik had geen tijd voor ze. Charlie blafte en zei dat ik moest komen, maar ik zette mijn rooftocht voort, wetende dat ze erg trots op me zouden zijn als ik ons ontbijt zou kunnen scoren. En toen liepen ze zomaar weg, de andere kant op! Na heel, heel veel aarzeling besloot ik er toch maar achteraan te gaan. Sindsdien moet ik aan de lijn en al trek ik nog zo hard als ik die ene sappige haas of konijn zie rennen op het veld, ik mag niet meer los. Het schijnt iets te maken te hebben met jachtinstinct, snap je dat nou?
Knuffelen vind ik het allerfijnst, en op schoot zitten bij iemand, want dat vind ik ook heerlijk.
Als mama met de auto weggaat en ze laat Charlie en mij alleen, klim ik op de vensterbank en ga daar als een kat liggen wachten tot ze weer terugkomt. Dan kan ik de auto zien aankomen en kan ik mijn natte snuit lekker tegen het glas aandrukken zodat ze me extra goed kan zien.
Op het bankje aan de keukentafel ben ik vaak te vinden als mijn mama daar ook zit. Lekker dicht bij haar en languit op de houten planken. Mijn lange benen passen er niet allemaal goed op en daarom bungelt een beentje vaak erlangs. Mama zegt dat dat er schattig uit ziet.
Tv kijken vind ik ook wel leuk en vooral als er dieren op komen. Dan zie ik schapen en dan ga ik ze bekijken. Maar even later zijn ze dan ineens verdwenen. Ik zoek ze achter het scherm, maar zie ze niet. Waar kunnen die grote beesten dan gebleven zijn?
Ik moet dus nog heel veel leren, maar duhhuh, ik ben pas 1!
Smoelenboek van Charlie en Jimmy
Vond je ons verhaal en onze snoeten leuk?
Dan vinden wij het heel erg leuk als je hieronder een reactie achterlaat. Dank je wel alvast!
Dit waren ze, mijn leuke, maffe, ondeugende en lieve jongens.
Bedankt voor het lezen en tot de volgende keer.
Liefs, Tanya, Charlie en Jimmy
Wat een heerlijke boefjes….
Geweldig, ze zijn om op te eten .
Auteur
Boefjes zijn het inderdaad! Bedankt voor je leuke reactie Saskia! Groetjes, Tanya, Charlie en Jimmy
Wat een leuk en interessant verhaal. Voor mijn ook zo herkenbaar. Zelf heb ik ook een labrador en goldenretriever gehad. Dus die streken ken ik wel ,maar wel ontzettende lieve honden.Een leven om met liefde aan terug te denken.
Auteur
Anny wat mooi gezegd, een leven om met liefde aan terug te denken! Dank je wel voor je reactie!
Liefs, Tanya, Charlie en Jimmy
Wateen lieve boeven , heb zelf een beagle gehad nou die hebben ook aardig wat streken hoor. Daarna een bruine labrador en nu een zwarte, die ook alweer 10jr is. Hij heeft hard gewerkt als blindegeleidehond en mag nu genieten van zn welverdiende pensioen. Geniet van je lieve robbedoezen. Leuk geschreven trouwens.
Auteur
Bedankt voor je leuke reactie Elsa! Een Beagle ken ik wel en die zijn inderdaad ook lekker eigenwijs en vol streken. Mooi dat jouw zwarte hond nu lekker mag genieten van zijn rust. Je zult hem wel flink verwennen denk ik. Groetjes, Tanya, Charlie en Jimmy
2 lieve snoeten ..maar ook 2 bengels, en zo hoort het ook. Ze brengen leven in de brouwerij die brownies van jullie. Dol op eten , en ook slim uitvogelen om eraan te komen. Je kunt zeggen wat je wil..en ze soms achter het behang plakken ( mocht je dat hebben) ze bellen wel netjes aan de achterdeur.
Veel is herkenbaar onze Sam heeft ‘n eigen plank boven het aanrecht. Nadat hij de cordonbleu wist te bemachtigen moesten we in actie komen haha. Sams plank is ‘n feit. Ik kook nu veilig..we roepen vaak; staat alles op de plank? Veel plezier nog met de 2 boeven, het is nooit saai.
Marij🫶🏼
Auteur
Hey Marij, Hoe leuk (en praktisch) die eigen plank voor Sam! Een mega goed idee en grappig jullie uitroep van staat alles op de plank? Bedankt voor je leuke reactie en veel liefs aan jou en Sam van mij, Charlie en Jimmy
Heerlijk verhaal !!! En telkens denk ik we nemen weer een hond .2 jack russels gehad en een poes , we hebben ons huis opgedeeld waar mijn dochter woont en die had 3 !!! Bordeaux dogs ook heerlijke kwijl janussen met momenten en 2 poezen .wat blijft is nu alleen nog hond en een nieuwe poes . Zoveel verdriet om afscheid te nemen ,dus daarom nog ff twijfels .Maar dit leuke verhaal wakkerd t weer aan .
Auteur
Hoi Marij, ik kan me de twijfels voorstellen! Vooral na het verdriet om afscheid te nemen. Ik moet er ook nog niet aan denken. Maar ze zijn zo gezellig en er is altijd iemand blij om je te zien hé. Succes met je twijfels en keuze. En bedankt voor je leuke reactie! Groetjes, Tanya, Charlie en Jimmy
Zo ontzettend leuk om te lezen, zo leuk geschreven Tanya 🫶🏼
Die lieve enthousiaste Charlie heb ik zelf een paar keer mogen ontmoeten en dat was echt ‘n feestje.
Geef die 2 knappe gozers een aai van ons.
Liefs,
Anja
Auteur
Aah.. wat lief, thanks Anja! Charlie vond jou en Nico ook een feestje en hij kon maar geen genoeg van jullie krijgen.
Bedankt voor je leuke berichtje!
Kus, Tanya, Charlie en Jimmy
Hi hi ik moet zo lachen, dan valt het hier thuis met Lotje allemaal nog wel mee.
Geweldige jongens zijn het en ik vind het geweldig dat ze zo vaak op de foto staan/willen.
Groetjes
Auteur
Hey Coby, bedankt voor je leuke berichtje! Die lieve lotje van jou! Hondenmeisjes zijn vaak wat milder geloof ik. Geniet van jouw schatje! Veel liefs, Tanya, Charlie en Jimmy
Wat een mooi verhaal , en wat een jongens zijn het geniet ervan onze Whisper volgt ons ook overal alsmede niet in de buurt zijn zit hij te miepen , we genieten van je mooie foto s ga zo door groetjes en pootje Whisper
Auteur
Dank je wel Marian! Leuk dat je de blog gelezen hebt! Grappig dat jullie Whisper ook zo’n schaduw is en graag bij jullie is. Groetjes aan jou en Whisper van mij, Charlie en Jimmy
Oh, heerlijk al dat kattenkwaad! Maar wat een leuke honden en gezellig dat ze altijd bij je in de buurt zijn.
Auteur
Bedankt voor je leuke reactie Deliana! Het is inderdaad heel erg gezellig om de kruimels altijd in de buurt te hebben. Groetjes, Tanya, Charlie en Jimmy
Wat ontzettend leuk en humoristisch geschreven! Als honden moeder van een Boomer vrouwtje van bijna 11 jaar herken ik een en ander. Ook mooie foto’s van jullie 2 jongens🥰
Auteur
Bedankt voor je reactie en fijn dat je het leuk vond Mariëtte! Ik kan me helemaal voorstellen dat je het een en ander herkend van jullie Boomer meisje. Met 11 jaar zal ze waarschijnlijk ook al gekalmeerd zijn en minder streken uithalen. Geniet van haar! Groetjes, Tanya, Charlie en Jimmy
Hahaha prachtig verhaal .. altijd bezig met honden maar wat een liefde krijg je ervan 🤎 leuke foto’s en mooi stel samen 🤎
Auteur
We krijgen inderdaad veel liefde van onze viervoeters. Jij hebt ook zo’n prachtige hond. Bedankt voor je reactie Rosita! Liefs van mij, Charlie en Jimmy
Wat een geweldige blog over die twee boefjes, ik heb zo gelachen over hoe jij het zo leuk geschreven hebt. Ik kan me voorstellen dat de twee boefjes voor heel veel liefde en plezier zorgen. Ik vind ze geweldig! Bedankt weer voor je heel mooi geschreven blog.🐕🦮
Auteur
Leuk dat je het gelezen hebt en bedankt voor je reactie Ria! Fijn dat je er zo mee hebt kunnen lachen. De boefjes zorgen voor veel consternatie, veel werk, maar inderdaad heel veel liefde en plezier. Liefs, Tanya, Charlie en Jimmy
Wat een geweldige bengels en wat zaaalig om al hun avonturen te lezen! Yes, a handful but also a heart full of doodle love. Echt super leuk om ook hun paspoorten (inclusief strafbladen) te lezen.
Tja … helaas weet ik waar Jimmy’s ondernemingslust vandaan komt. Zijn papa, Murphy, en zijn zus, Bailey (zonder balletjes), kunnen er ook wat van zodra ze iets wilds op 4 poten zien weg schieten. Ook zij schakelen dan een paar versnellingen omhoog om de buit binnen te halen. Mama Toet maakt “die klus” dan vaak definitief af ….. Gelukkig komen die van ons – na wat stemoefeningen van mij – wel weer terug.
Geniet maar met volle teugen van die labra-donders want uiteindelijk geven ze je zoooveel liefde … hun slimme jachtinstinct is een bonus …. hi hi hi
Groetjes en veel liefs, Aline
Auteur
Wat een ontzettend leuk bericht van jou Aline! Ik ben helemaal gerustgesteld nu ik weet waar Jimmy zijn jachtgenen vandaan heeft. En dan ga ik maar heel erg stemoefeningen proberen. Deed ik al, maar kennelijk niet de juiste. Genieten doen we zeker met zijn allen van onze 2 lekkere kruimels. Ze zijn ook zo gezellig en altijd in voor een knuffel. Dank je wel en kus van ons allemaal!